می گویند هر کسی را باید از روی حرف هایش شناخت، اگر می خواهیم حضرت زهرا، این بانویی که فقط هجده سال عمر کرد را بشناسیم، بهترین راه، مطالعه ی سخنان حضرت زهرا می باشد.
سخنان حضرت زهرا سلام الله علیها
مردى به همسرش گفت : برو خدمت حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام از او بپرس آیا من از شیعیان شما هستم یا نه ؟
آن زن خدمت حضرت زهرا علیهاالسلام رسید و مطلب را پرسید. حضرت فاطمه علیهاالسلام فرمود:
– به همسرت بگو اگر آنچه را که دستور داده ایم بجا مى آورى و از آنچه که نهى نموده ایم دورى مى جویى از شیعیان ما هستى وگر نه شیعه ما نیستى .
زن به منزل برگشت و فرمایش حضرت زهرا علیهاالسلام را براى همسرش نقل کرد. مرد با شنیدن جواب حضرت سخت ناراحت شد و فریاد کشید:
– واى بر من ! چگونه ممکن است انسان به گناه و خطا آلوده نباشد؟
بنابراین من همیشه در آتش جهنم خواهم سوخت ، زیرا هرکس از شیعیان ایشان نباشد همیشه در جهنم خواهد بود.
زن بار دیگر محضر فاطمه علیهاالسلام رسید و ناراحتى و سخنان همسرش را نزد آن حضرت بازگو نمود.
حضرت زهرا علیهاالسلام فرمود:
– به همسرت بگو؛ آن طور که فکر مى کنى نیست . چه اینکه شیعیان ما بهترین هاى اهل بهشتند ولى هرکس ما را و دوستان ما را دوست بدارد دشمن دشمنان باشد و نیز دل و زبان او تسلیم ما شود، ولى در عمل با اوامر و نواهى ما مخالفت کرده ، مرتکب گناه شود، گرچه از شیعیان واقعى ما نیست اما در عین حال او نیز در بهشت خواهد بود، منتهى پس از پاک شدن گناه .
آرى ! به این طریق است که به گرفتاریهاى (دنیوى ) و یا به شکنجه مشکلات صحنه قیامت و یا سرانجام در طبقه اول دوزخ کیفر دیده ، پس از پاک شدن از آلودگیهاى گناه به خاطر ما از جهنم نجات یافته ، در بهشت و در جوار رحمت ما منزل مى گیرد.
بحارالانوار جلد 68 صفحه 155.
· چهار عملی که رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به فاطمه سلام الله علیها آموخت
از حضرت زهراعلیهاالسلام روایت است که حضرت رسول صلی الله علیه و آله بر من وارد شد در وقتی که رختخواب خود را پهن کرده بودم و میخواستم بخوابم ، حضرت فرمود : ای فاطمه مخواب مگر بعد از آنکه چهار عمل بجا آوری ، ختم قرآن کنی ، و پیغمبران را شفیعان خود گردانی ، و مومنین را از خود خوشنود گردانی و حج و عمره بکنی. حضرت رسول صلی الله علیه و آله این را فرمود و مشغول نماز شد ، من توقف کردم تا نماز خود را تمام کرد ، گفتم یا رسول الله صلی الله علیه و آله امر فرمودی به چهار چیزی که من قدرت ندارم در این وقت آنها را بجا آورم ، آنحضرت تبسم کرد و فرمود : هرگاه بخوانی سوره توحید ( قل هوالله احد) را سه مرتبه پس گویا ختم قرآن کردی و هرگاه صلوات بفرستی بر من و پیغمبران پیش از من ما شفیعان تو خواهیم بود در روز قیامت و هرگاه استغفار کنی از برای مومنین پس تمامی ایشان از تو خشنود شوند و هرگاه بگویی (( سبحان الله و الحمدلله و لااله الا الله و الله اکبر )) پس گویا حج و عمره کرده ای.
منتهی الآمال ( شیخ عباس قمی ره ) جلد 1 صفحه 162
· حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام فرمودند:
در آداب سفره دوازده خصلت است که هر مسلمانى باید آن را بداند. چهار خصلت واجب و چهار تا مستحب و چهار تاى دیگر از ادب است: شناخت (ارزش نعمت) و رضا (به روزى خداوندى) و نام خدا بر زبان آوردن و سپاس او گفتن از واجبات است، وضوى قبل از غذا و در حال نشسته غذا خوردن و نشستن روى طرف چپ و با سه انگشت غذا خوردن از مستحبات است، و خوردن از غذایى که نزدیک و روبروى توست و کوچک گرفتن لقمه و زیاد جویدن و کمتر نگریستن به روى دیگران از آداب غذا خوردن است.
عوالم، ج 11: 629.
· حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فرمودند: هنگامی که در روز قیامت برانگیخته و محشور شوم، خطاکاران امّت پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم را شفاعت می نمایم.
احقاق الحقّ، ج 19، ص 129
· خوشرویى با مؤمن، موجب دستیابى به بهشت مىشود و خوشرویى نسبت به غیر مؤمن انسان را از عذاب آتش حفظ مىکند.
فاطمه الزهرا بهجه قلب المصطفى، ج 1، ص 300.
خطبه حضرت زهرا براى کسانى که حق شوهرش را غصب کردند!!
خطبتها علیهاالسلام لقوم غصبوا حق زوجها علیهماالسلام روى أن بعد رحله النبى صلى الله علیه و آله و غصب ولایه وصیّه، احتزم عمر بازاره و جعل یطوف بالمدینه و ینادى: ان ابابکر قد بویع له، فهلمّوا الى البیعه، فینثال الناس فیبایعون، حتى اذا مضت أیام أقبل فى جمع کثیر الى منزل على علیهالسلام فطالبه بالخروج، فأبى، فدعا عمر بحطب و نار و قال: والذی نفس عمر بیده لیخرجن أو لا حرقنه على ما فیه- الى ان قال:- و خرجت فاطمه بنت رسولالله صلى الله علیه و آله الیهم، فوقفت على الباب ثم قالت:
لا عَهْدَ لی بِقَوْمٍ اَسْوَءَ مَحْضَرٍ مِنْکُمْ، تَرَکْتُمْ رَسُولَالّلهِ جِنازَهً بَیْنَ اَیْدینا، وَ قَطَعْتُمْ اَمْرَکُمْ فیما بَیْنَکُمْ، فَلَمْ تُؤَمَّرُونا وَ لَمْ تَرَوْا لَنا حَقَّنا، کَأَنَّکُمْ لَمْ تَعْلَمُوا ما قالَ یَوْمَ غَدیرِخُمٍّ.
وَاللَّهِ لَقَدْ عَقَدَ لَهُ یَوْمَئِذٍ الْوَلاءَ، لِیَقْطَعَ مِنْکُمْ بِذلِکَ مِنْهَا الَّرجاءَ، وَ لکِنَّکُمْ قَطَعْتُمُ الْاَسْبابَ بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَ نَبِیِّکُمْ، وَ اللَّهُ حَسیبٌ بَیْنَنا وَ بَیْنَکُمْ فِى الٌدْنیا وَالْاخِرَهِ.
خطبه آن حضرت براى مردمى که حق شوهرش را غصب کردند
روایت شده: بعد از رحلت پیامبر و غصب شدن ولایت وصى آن حضرت، عمر شمشیر به کمر بسته و دور شهر مدینه مىچرخید و مىگفت: با ابوبکر بیعت شده است، بشتابید به بیعت کردن با او، مردم از هر طرف براى بیعت مىآمدند، چند روز که گذشت همراه با گروه کثیرى به در خانه حضرت على علیهالسلام آمده و خواستار خروج ایشان از منزل شد، ایشان امتناع کرد، عمر خواستار هیزم و آتش گردید و گفت: سوگند به کسى که جان عمر در اختیار اوست یا خارج مىشود یا او را با تمامى اهل خانه آتش مىزنم- تا آنجا که گوید:- و حضرت فاطمه علیهاالسلام بسوى ایشان آمده و کنار درب خانه ایستاد و فرمود: ملتى را همانند شما نمىشناسم که اینگونه عهدشکن و بد برخورد باشند، جنازه رسول خدا را در دست ما رها کردید و عهد و پیمانهاى میان خود را بریده و فراموش نمودید، و ما را به فرمانروائى نرسانده و حقّى را براى ما قائل نیستید، گویا از حادثه روز غدیرخم آگاهى ندارید. سوگند بخدا که پیامبر در آن روز ولایت حضرت على علیهالسلام را مطرح کرد و از مردم بیعت گرفت تا امید شما فرصتطلبان را قطع نماید، ولى شما رشتههاى پیوند معنوى میان خود و پیامبر را پاره کردید، این را بدانید که خداوند در دنیا و آخرت بین ما و شما داورى خواهد کرد.
«بسم الله الرحمن الرحیم» کد: 1103
«صلی الله علیک یا فاطمه الزهرا»
مجموعه نمایشگاهی « قطره ای از دریای معرفت فاطمی »
علت عدم دفاع علی علیه السلام از حّق خود در کلام حضرت (فرمودهها و سخنان)
محمود بن لُبید گوید : پس از آنکه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به شهادت رسیدند، فاطمه سلام الله علیها بر سر مزار شهیدان و از جمله حضرت حمزه رفته بود. حضرت را دیدم که آنجا نشسته وگریه می کند. چیزی نگفتم تا اینکه ساکت شد. جلو رفته سلام دادم و گفتم: ای بانوی زنان جهان! به خدا سوگند رگهای قلبم از گریه شما پاره شد. فرمود: ای ابوعمر گریه شایسته و سزاوار من است. من به مصیبت فقدان بهترین پدران، که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم باشد، گرفتار شده ام. ای وای! که چقدر مشتاق دیدار رسول خدایم. بعد این شعر را سرود:
آنگاه که کسی می میرد، از او کمتر یاد می شود. ولی به خدا سوگند که یاد پدر من از
هنگام مرگش بیشتر شده است .
عرض کردم: بانوی من، سوالی دارم که در سینه پنهان کرده مرا می آزارد. فرمودند: بپرس. عرض کردم: آیا رسول خدا صلی الله علیه وآله و سلم پیش از وفاتش درباره امامت حضرت علی علیه السلام چیزی به طور صریح فرمودند؟ فرمود: خیلی تعجب آور است آیا روز غدیر خم را فراموش کرده اید؟! عرض کردم: آری آن را در نظر دارم ولی از آن چه که به طور پنهانی و سّری به شما فرموده اند، به من خبر دهید. فرمودند: خدا را شاهد می گیرم که از پدرم رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم شنیدم که فرمود:
علی بهترین کسی است که در بین شما به جانشینی می گذارم. او پس از من امام و خلیفه است. و دو نوه من و نه نفر از صلب حسین امامان نیکو کارند. اگر از آنان پیروی نمودید. آنان را راهنمای هدایت یافته خواهید دید و اگر با آنان مخالفت کردید، اختلافات تا روز قیامت در بین شما خواهد بود.
عرض کردم : ای بانوی من! چرا او نسبت به حق خود ساکت مانده و از آن دست برداشته است؟ فرمود: ای ابا عمر! رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: «امام» همچون «کعبه» است که به سوی او میآیند و او به سوی «مردم» نمی رود. و بعد حضرت سلام الله علیها فرمود: به خدا سوگند اگر می گذاشتند که حق بر محور خود بچرخد و آن را برای اهلش باقی می گذاشتند و از خاندان پیامبر خدا پیروی می کردند، هیچ گاه دو نفر درباره خدا با یکدیگر مخالفت نمی کردند و آیندگان از گذشتگان آن را به ارث می بردند و گذشتگان برای آیندگان خود می گذاشتند تا اینکه قائم ما «عجل الله تعالی فرجه الشریف » که نهمین فرزند حسین است به پا خیزد. امّا اینان آن کسی را که خداوند مؤخر دانسته مقدم داشته و آن کسی را که خداوند پیشوا قرار داده کنار زدند. و همین که پیامبر خدا را در قبر گذارده جسم شریفش را به خاک سپردند، هوی و هوس را برگزیده به آن و افکار خود عمل کردند: نفرین بر آنان! آیا این سخن را از خداوند نشنیدند که فرمود:
وَ رَبُّکَ یَخلُقُ مایَشاءُ وَ یَختارُ ما کانَ لَهُمُ الخیَره[1]
پروردگار تو هر چه بخواهد می آفریند، و هر چه بخواهد بر می گزیند؛ آنان اختیاری ندارند.
آری شنیدند .اما آنان مصداق این آیه شریفه بودند که خداوند فرمود:
فَاِنَّها لا تَعمَی الاَبصارُ وَلکِن تَعمی القُلُوبُ التّی فی الصُدر[2]
نه خیلی دور از حقیقتند اینان آرزوهای دنیوی خود را گسترش داده مرگ و قیامت خود را فراموش کرده اند. مرگ و نابودی بر اینان و کارهایشان در گمراهی باد! خداوندا ! از فرومایگی پس از سرفرازی و نقصان پس از کمال به تو پیاه می بریم.[3]
منابع:
3ـ عوالم المعارف جلد 11 صفحه 228